Tytuł „Budowa Roku 2022” (nagroda I stopnia) 
Obiekty oceniane indywidualnie (Grupa IX)

Budowa kolei gondolowej wraz ze stacją dolną „Plasza” oraz górną „Jawor”,
budynkami towarzyszącymi i infrastrukturą techniczną w Solinie,
woj. podkarpackie, powiat Leski

Inwestor: Polskie Koleje Linowe S.A., Zakopane, PKL SOLINA Sp. z o.o., Zakopane
Generalny wykonawca: ERBET Sp. z o.o., Nowy Sącz
Jednostka projektowa: Antemio Architektura Sp. z o.o., Spółka Komandytowa, Kraków
Dyrektor kontraktu: inż. Józef Łęczycki
Kierownik budowy: mgr inż. Grzegorz Kuna
Inspektor nadzoru: mgr inż. Marcin Szmyd
Główni projektanci: mgr inż. arch. Przemysław Kuźma,
mgr inż. arch. Witold Plebańczyk (architektura), mgr inż. Wojciech Mucha (konstrukcja)

Budowę do konkursu zgłosił generalny wykonawca.

  

 

Zrealizowane obiekty stanowią nowatorską i wyjątkową atrakcję turystyczną w skali kraju, która sprawiła, że Solina jest jedynym miejscem w Europie, w którym kolej gondolowa została zbudowana ponad zaporą wodną. W trakcie realizacji kadra kierownicza musiała zmierzyć się z szeregiem wyzwań technicznych. Jednym z nich była budowa wieży żelbetowej wysokości 55 m, na której szczycie usytuowano dwie kondygnacje użytkowe, w tym kawiarnię z zapleczem oraz taras widokowy. Kolejnym skomplikowanym przedsięwzięciem logistyczno- inżynieryjnym było wykonanie kanalizacji kablowej łączącej stacje Jawor i Plasza, która była prowadzona częściowo na odcinku długości około 400 m pod dnem Jeziora Myczkowskiego metodą przewiertu sterowanego. Wykonano różnorodne zabezpieczenia wykopów oraz skarp – od palowania CFA poprzez narzut torkretu, „ścianki berlińskie” kotwione w palach, mury z kamiennych gabionów oraz narzuty kamienne. Cały proces budowlany przebiegał pod bardzo dużą presją czasu, na wyjątkowo trudnym terenie o dużym spadku, w złożonych warunkach geologicznych i w trakcie trudnych warunków atmosferycznych, zwłaszcza podczas dwóch okresów zimowych. Dwa obiekty stacyjne o skomplikowanej geometrii, ze specjalnymi fundamentami pięciu podpór pośrednich, z których fundamenty podpory nr 3 wysokości ponad 80 m musiały być przeprojektowane w trakcie prowadzenia robót. Inwestycję zrealizowano w obszarze chronionym przyrodniczo i pod ścisłym nadzorem nadzoru przyrodniczego, z dbałością o ochronę środowiska i z poszanowaniem zastanych ekosystemów. W związku z wysokimi wymaganiami w zakresie ochrony środowiska zastosowano systemy odzysku ciepła, jak również ogrzewanie z wykorzystaniem gazowych pomp ciepła. Konstrukcja budynków stacyjnych jest żelbetowa z elementami konstrukcji stalowych (częściowo konstrukcje dachów) oraz konstrukcji z drewna klejonego (częściowo konstrukcje dachów i fasad). Budynek gastronomiczny „Karczma” zrealizowano o konstrukcji żelbetowej, obudowana elewacja z drewna, kamienia i tynku gniecionego – elementy te nawiązują do regionalnego stylu zarówno w zabudowie zewnętrznej, wewnętrznej jak i detalu.

Powierzchnia zabudowy wynosi 2152,00 m2, powierzchnia użytkowa 5270,00 m2,a kubatura budynku 32 818,00 m3. Całość prac wykonano w ciągu 18 miesięcy.